πανίτζιν

το, Μ

υποκορ. τού πανίον (II)*.

[ΕΤΥΜΟΛ. < πανίον (ΙΙ) + υποκορ. κατάλ. -ίτζιν / -ίτσιν (πρβλ. κρομμυδ-ίτζιν)].